-
1 stoczyć pojedynek
сточить одиночекOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > stoczyć pojedynek
-
2 pojedynek
-ku, -ki; instr sg - kiem; m* * *mi- nk-1. ( honorowy) duel, single combat; stoczyć pojedynek fight a duel (o kogoś/coś over sb/sth); wyzwać kogoś na pojedynek challenge sb to a duel.2. przen. (= rywalizacja) duel, contest, competition; pojedynek słowny battle of words.3. myśl. rogue.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pojedynek
-
3 staczać
I. vt2) ( rozgrywać)stoczyć pojedynek ein Duell austragenstoczyć bitwę eine Schlacht schlagenII. vr1) ( zsuwać się) kamień: herunterrollen\staczać się na [samo] dno unter die Räder kommen ( fam) -
4 staczać
impf stoczyć* * *(kamień, bryłę) to roll down; (walkę, pojedynek) to fight* * *ipf.1. ( w dół) roll down.2. (walkę, pojedynek) fight.ipf.1. (= spadać) roll down, tumble down.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > staczać
См. также в других словарях:
stoczyć — dk VIb, stoczyćczę, stoczyćczysz, stocz, stoczyćczył, stoczyćczony staczać ndk I, stoczyćam, stoczyćasz, stoczyćają, stoczyćaj, stoczyćał, stoczyćany 1. «tocząc zsunąć coś z góry, zepchnąć w dół» Stoczyć kamień do rowu. Staczać beczki po pochylni … Słownik języka polskiego
pojedynek — m III, D. pojedyneknku, N. pojedyneknkiem; lm M. pojedyneknki 1. «dawny sposób załatwiania zatargów honorowych przez dwóch przeciwników walczących ze sobą na broń sieczną lub pistolety w obecności sekundantów» Pojedynek do pierwszej krwi. Wyzwać… … Słownik języka polskiego
staczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, staczaćam, staczaća, staczaćają, staczaćany {{/stl 8}}– stoczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, staczaćczę, staczaćczy, staczaćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} tocząc, zsuwać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
